Leren voelen van je emoties

Bij de ervaringen die we opdoen in ons leven horen ook negatieve ervaringen met pijnlijke emoties zoals bijvoorbeeld verdriet, boosheid, schaamte of schuldgevoel. We hebben allemaal onze negatieve ervaringen, want dat hoort nu eenmaal bij het leven, daar leren we van. Als alles perfect zou zijn, is er niets te leren, toch?

Door de gesprekken die ik hierover heb met mijn kinderen, jongeren in de praktijk, op school en mensen die ik ontmoet, weet ik dat het belangrijk is wat je doet met je emoties. Maar ik weet het vooral uit eigen ervaring in omgaan met verdriet en boosheid. Omdat bepaalde emoties zo pijnlijk kunnen zijn wil je ze vaak liever niet voelen. En om ze niet te voelen hebben we allerlei overlevingsstrategieën.

Van oorsprong zijn onze instinctieve reacties op gevaar en pijn: Vechten, Vluchten of Bevriezen, maar tegenwoordig zijn deze reacties omgezet naar een modern jasje om ons af te leiden van dat pijnlijke gevoel:

• Veel vertier buiten huis zoeken en steeds in gezelschap van anderen willen zijn. (Vluchten)
• Heel hard werken, van alles moeten van jezelf en daardoor snel boos reageren. (Vechten)
• Het weg-eten van je gevoel onder het mom van gezelligheid. Of in het ergste geval een drank- of drugsverslaving. (Vluchten)
• Alles voor iedereen willen doen om aardig gevonden te worden. (Pleasen)
• Ontkennen dat het gevoel er is, situaties vermijden, lichamelijk blokkeren. (Bevriezen)

Je bent dan onbewust bezig om het gevoel te onderdrukken in plaats van het te laten zijn. Met deze manier van afleiding (overleven), houd je jezelf voor de gek door te denken dat het je blij en gelukkig maakt, maar in werkelijkheid voel je je vaak lusteloos, moe, gestrest, nog bozer of verdrietiger. Doordat je niet wilt voelen zet het zich om in nog meer stress dat zich opslaat in je lichaam. Dit kan zich uiten in faalangst, sombere gevoelens of dat je lichaam op een gegeven moment ziek wordt.

Die ervaring opende mijn ogen. Ik begon onder andere met yoga om weer opnieuw bewust te leren voelen. Wat ik als kind, en later eigenlijk ook nog, onbewust zo gewoon vond; “ik ga even zitten en wacht tot het over gaat”, was ik een periode van mijn leven kwijtgeraakt.

Door je emoties te voelen en te erkennen dat ze er zijn, laat je los. Er niets mee willen, ze alleen te voelen en ze te laten zijn. Je zal ontdekken, door even rustig te zitten en te ademen, je emoties op dat moment net zo verdwijnen als dat ze zijn gekomen.

Dat wil niet zeggen dat het fijn voelt om dat pijnlijke gevoel te voelen, maar je geeft je gevoel hiermee wel de ruimte en door die ruimte van het mogen zijn, ga je erdoorheen en verdwijnen ze weer. Het klinkt zo simpel en dat is het ook, alleen zijn we het kwijtgeraakt. 

Een jong kind, zoals iedereen zelf ook is geweest, doet dat heel natuurlijk. Die voelt de pijnlijke emotie, uit dat door bijvoorbeeld te huilen of te schreeuwen, laat het weer los en gaat verder met spelen. Maar gaandeweg wordt deze natuurlijke manier van voelen ons afgeleerd door de mensen in onze omgeving, omdat ook zij dat zo hebben geleerd van de mensen uit hun omgeving en de maatschappij waarin we leven. Door jezelf weer te leren voelen, geef je dat ook door aan jouw omgeving of eventueel later aan je kind(eren) en kun je patronen doorbreken. Je bent namelijk altijd een voorbeeld voor iedereen ❤️.

Dus als je je verdrietig of boos voelt probeer het dan niet uit de weg te gaan door afleiding te zoeken, maar neem de tijd om te voelen zoals je dat als kind ook deed. Deze (yoga) oefening kan je daarbij helpen:

❣️Ga naar een plekje waar je je even rustig kunt terugtrekken. Ga zitten hoe het fijn voelt en sluit je ogen of richt je blik op een punt.

❣️Dan voel je en meer niet. Je ademt even diep in en uit en daarna adem je rustig door.

❣️Ga in gedachten je lichaam door, wat voel je en waar voel je het. Je observeert dit gevoel en je laat het er gewoon zijn zonder het te analyseren.

❣️Je ademt rustig in en diep uit. Alle gedachten die opkomen laat je er zijn en je gaat er niet op in. Je blijft rustig en diep ademen.

❣️Laat alles er zijn, komen er tranen is dat goed, voel je woede en wil je die uiten (even schreeuwen) is dat ook goed.

❣️Alleen voelen en ademen, er niet iets van vinden of de oorzaak willen weten.

❣️Als je zo, een paar minuten of langer, hebt gezeten open je je ogen en voel je of je verschil voelt met hoe je begon. Weer alleen voelen en het laten.

                                                                         Er is geen goed of fout, alles is goed ❤️

Door dagelijks geduldig te oefenen in voelen van je emoties in plaats van ervoor weg te lopen of ze te onderdrukken, leer je het gevoel herkennen. Je zal merken dat er niets gebeurt als je ze voelt, maar dat ze juist verdwijnen omdat ze er mogen zijn. Het geeft je gaandeweg meer zelfvertrouwen, omdat je niet meer bang bent voor je gevoelens, en veerkracht doordat je rustig op reageert op moeilijke situaties. Beide heel belangrijk voor je mentale welzijn.